PIEŚŃ PALESTYNY
Każda łza moich dzieci stanie się rzeką, co was zatopi
Każda kropla ich krwi zakwitnie kwiatem, co was odurzy
Każdy krzyk bólu zabrzmi pieśnią, co was ogłuszy
Każde wołanie rozpaczy będzie poezją, co serce wam złamie
Jestem Palestyną, ziemią pokorną – od rzeki po morze
Nauczyłam moje dzieci przyjmować obcego i dzielić się chlebem, nie pytając, kim on jest
Każda łza moich dzieci stanie się rzeką, co was zatopi
Każda kropla ich krwi zakwitnie kwiatem, co was odurzy
Każdy krzyk bólu zabrzmi pieśnią, co was ogłuszy
Każde wołanie rozpaczy będzie poezją, co serce wam złamie
Jestem Palestyną, ziemią ubogą – od rzeki po morze
Nauczyłam moje dzieci odwagi przeciw ciemięzcy i aż do ostatniego tchu będę istnieć
Każda łza moich dzieci stanie się rzeką, co was zatopi
Każda kropla ich krwi zakwitnie kwiatem, co was odurzy
Każdy krzyk bólu zabrzmi pieśnią, co was ogłuszy
Każde wołanie rozpaczy będzie poezją, co serce wam złamie
Jestem Palestyną, ziemią świętą – od rzeki po morze
Nauczyłam moje dzieci owocu walki i sztandaru, który pewnego dnia nad wolną Jerozolimą załopocze
 |
Nessun commento:
Posta un commento